Yükleniyor

Node.js Hakkında

Node.js Nedir?

Node.js, JavaScript tabanlı bir çalışma ortamıdır ve sunucu tarafı uygulamaların geliştirilmesi için kullanılır. Node.js, yüksek verimli ve ölçeklenebilir ağ uygulamaları oluşturmak için tasarlanmıştır. SEO uyumlu bir şekilde açıklamak gerekirse, Node.js, web sitelerinin hızlı ve etkili bir şekilde işlem yapmasını sağlar, bu da arama motorlarında daha iyi sıralama elde etmelerine yardımcı olabilir.

Node.js’in temel kavramlarından biri, olay işlemeye dayalı bir yapıya sahip olmasıdır. Bu, Node.js‘in tek bir işlemci çekirdeği üzerinde birden çok olayı eşzamanlı olarak işleyebilmesi anlamına gelir. Bu da sunucunun daha verimli çalışmasını sağlar ve web uygulamalarının daha hızlı yanıt vermesini mümkün kılar.

Node.js-Nedir

Node.js’in Avantajları ve Dezavantajları

Node.js, birçok web geliştiricisi tarafından tercih edilen bir çalışma ortamıdır. Hem avantajları hem de dezavantajları vardır ve SEO açısından da etkileri bulunmaktadır.

Avantajları:

  1. Hızlı ve performanslı: Node.js, olaya dayalı bir model kullanır ve tek bir iş parçacığıyla çok sayıda eşzamanlı bağlantıyı yönetebilir. Bu, yüksek verimlilik ve hızlı yanıt süreleri sağlar. Arama motorları, hızlı yükleme süreleri olan web sitelerini tercih eder ve bu nedenle Node.js‘in performansı SEO açısından olumlu bir etkendir.
  2. Tam yığın JavaScript: Node.js, istemci tarafında kullanılan JavaScript dilini sunucu tarafına taşır. Bu, geliştiricilerin aynı dilde hem istemci hem de sunucu tarafını yönetmelerine olanak tanır. Bu, iş akışını basitleştirir ve geliştirme süreçlerini hızlandırır.
  3. Modüler yapısı: Node.js, modüler bir yapıya sahiptir ve NPM (Node Package Manager) aracılığıyla birçok kullanışlı modülü kullanabilirsiniz. Bu, geliştirme sürecini kolaylaştırır ve kodunuzu hızlı bir şekilde genişletebilmenizi sağlar.
  4. Büyük bir geliştirici topluluğu: Node.js, popüler bir çalışma ortamıdır ve büyük bir geliştirici topluluğuna sahiptir. Bu topluluk, sorunları çözmek, bilgi paylaşmak ve geliştirme sürecine katkıda bulunmak için birbirleriyle etkileşimde bulunur. Bu, geliştiricilerin çeşitli kaynaklardan destek almasını ve en iyi uygulamaları öğrenmesini sağlar.

Dezavantajları:

  1. Tek iş parçacığı modeli: Node.js’in tek bir iş parçacığı kullanması, yoğun CPU işlemleri gerçekleştiren uygulamalar için dezavantaj olabilir. Eğer uygulamanız çok sayıda hesaplama işlemi içeriyorsa, bu işlemler diğer isteklerin cevap süresini etkileyebilir. Bu, özellikle SEO açısından önemli olan hızlı yanıt sürelerini olumsuz etkileyebilir.
  2. Bellek yönetimi: Node.js’in bellek yönetimi bazen zorlayıcı olabilir. Uygulama yanlış bir şekilde bellek yönetimi yaparsa, hatalara ve performans sorunlarına neden olabilir. Bu nedenle, dikkatli bir şekilde bellek kullanımını izlemek ve optimize etmek önemlidir.
  3. Bağımlılıkların kararlılığı: Node.js projelerinde kullanılan bağımlılıkların kararlılığı sorun olabilir. NPM aracılığıyla indirilen paketlerin sürdürülebilirliği ve güncelliği, geliştiricilerin dikkat etmesi gereken bir konudur. Eğer bağımlılıklar güncellenmezse, güvenlik açıklarına ve uyumsuzluklara neden olabilir. Bu, SEO açısından da önemlidir, çünkü güvenlik açıklarına sahip bir web sitesi, arama motorları tarafından olumsuz değerlendirilebilir.

Sonuç olarak, Node.js’in hızı, tam yığın JavaScript desteği, modüler yapısı ve büyük geliştirici topluluğu gibi avantajları vardır. Bununla birlikte, tek iş parçacığı modeli, bellek yönetimi ve bağımlılıkların kararlılığı gibi dezavantajları da bulunmaktadır. SEO açısından, Node.js’in hızlı performansı olumlu bir etki sağlarken, tek iş parçacığı modeli ve bağımlılık yönetimi konularında dikkatli olunmalıdır.

Node.js vs Javascript

Node.js ile JavaScript Arasındaki Farklar

  1. Çalışma Ortamı:
    • JavaScript: JavaScript, tarayıcı ortamında çalışan bir betik dilidir. Tarayıcıda kullanıcı arayüzü etkileşimi için tasarlanmıştır.
    • Node.js: Node.js, sunucu tarafında çalışan JavaScript platformudur. Web sunucusu gibi sunucu taraflı uygulamaların geliştirilmesi için kullanılır.
  2. Çalıştırma Ortamları:
    • JavaScript: JavaScript, web tarayıcıları tarafından desteklenir ve tarayıcı üzerinde çalışır.
    • Node.js: Node.js, bağımsız bir çalışma ortamı sağlar. Sunucu tarafında JavaScript kodunu çalıştırabilir ve dosya işlemleri, ağ istekleri gibi işlemler gerçekleştirebilir.
  3. Modül Sistemi:
    • JavaScript: JavaScript, web tarayıcılarında genellikle <script> etiketleri aracılığıyla kullanılır. Harici kütüphaneler ve modüller yüklenirken ek adımlar gerekebilir.
    • Node.js: Node.js, CommonJS modül sistemi kullanır. require() fonksiyonuyla modülleri içe aktarabilir ve module.exports ile modülleri dışa aktarabilirsiniz. Bu sayede kolay bir şekilde modül tabanlı uygulama geliştirebilirsiniz.
  4. API’ler:
    • JavaScript: Tarayıcılar, JavaScript API’lerine erişim sağlar ve DOM manipülasyonu, AJAX istekleri, kullanıcı etkileşimleri gibi web tabanlı işlevleri gerçekleştirebilirsiniz.
    • Node.js: Node.js, sunucu tarafında çalıştığından dolayı tarayıcı API’lerine doğrudan erişemez. Ancak HTTP, dosya sistemine erişim, veritabanı bağlantıları gibi sunucu taraflı API’leri kullanabilirsiniz.
  5. Performans:
    • JavaScript: JavaScript, tarayıcı ortamında çalıştığından performansı tarayıcıya ve cihaz kaynaklarına bağlıdır.
    • Node.js: Node.js, olay tabanlı ve asenkron bir mimariye sahip olduğundan yüksek performans sunar. Özellikle eşzamanlı işlemler ve yoğun ağ etkileşimleri için uygundur.

SEO açısından, Node.js ve JavaScript’in arasında önemli bir fark yoktur çünkü SEO, web tarayıcıları tarafından çalıştırılan JavaScript kodunu değil, sunucu tarafında işlenen HTML, CSS ve meta etiketlerini dikkate alır. Bununla birlikte, Node.js, sunucu tarafında çalışarak SEO açısından bazı avantajlar sunabilir:

  1. İlk içerik yükleme (First Contentful Paint – FCP) süresini iyileştirme: Sunucu tarafında oluşturulan içerik, tarayıcıya daha hızlı bir şekilde gönderilebilir ve sayfa yükleme süresini azaltabilir.
  2. SSR (Server-Side Rendering) kullanma: Node.js, SSR için idealdir. SSR, web sayfasının sunucu tarafında oluşturulmasını ve tarayıcıya render edilmiş halinin gönderilmesini sağlar. Bu, arama motorlarının sayfanızı daha iyi indekslemesini ve içeriği daha iyi anlamasını sağlayabilir.
  3. Dinamik meta etiketleri: Node.js, sunucu tarafında çalıştığı için dinamik meta etiketlerini oluşturma ve yönetme konusunda daha esneklik sağlar. Bu da SEO açısından faydalı olabilir.

Sonuç olarak, Node.js ve JavaScript’in temel farkları çalışma ortamları, modül sistemleri, API’ler ve performanslarındadır. SEO açısından, Node.js sunucu tarafında çalıştığından bazı avantajlar sağlayabilir, ancak SEO’nun odaklandığı noktalar genellikle sunucu tarafında işlenen HTML ve diğer etiketlerle ilgilidir.

Paket Yöneticisi: npm


npm (Node Package Manager), JavaScript projeleri için paket yönetim sistemi ve paket deposudur. Node.js ortamında çalışan JavaScript uygulamaları için harici bağımlılıkları yönetmek, paketleri aramak, indirmek, güncellemek ve projelere eklemek için kullanılır. npm, geliştiricilere projelerini daha kolay yönetmelerine olanak sağlar ve başkalarıyla kod paylaşımını kolaylaştırır.

npm’i kullanmak için aşağıdaki adımları izleyebilirsiniz:

  1. Node.js’in yüklü olduğundan emin olun: npm, Node.js ile birlikte gelir. Node.js’i resmi web sitesinden indirip yükleyebilirsiniz.
  2. Projenizi oluşturun veya var olan bir projeye geçin: Bir JavaScript projesi oluşturun veya var olan bir projeye geçin. Örneğin, komut satırında yeni bir klasör oluşturup içine girin.
  3. Terminali açın: Projeksinin bulunduğu dizinde bir terminal açın.
  4. npm paketlerini arama: İhtiyaç duyduğunuz bir paketi aramak için terminalde npm search paket-ismi komutunu kullanabilirsiniz. Örneğin, npm search lodash komutu ile Lodash paketini arayabilirsiniz.
  5. Paket yükleme: Bir paketi indirmek ve projenize eklemek için terminalde npm install paket-ismi komutunu kullanabilirsiniz. Örneğin, npm install lodash komutu ile Lodash paketini indirebilirsiniz. Paket, node_modules adlı bir klasör altında projenizin kök dizinine yerleştirilecektir.
  6. package.json dosyası oluşturma: Eğer projenizde henüz bir package.json dosyası yoksa, terminalde npm init komutunu kullanarak bir tane oluşturabilirsiniz. Bu dosya, projenizin bağımlılıklarını ve diğer ayarlarını içeren bir yapılandırma dosyasıdır.
  7. Bağımlılıkları yönetme: package.json dosyasında, projenizin bağımlılıklarını ve sürümlerini belirtmek için "dependencies" veya "devDependencies" bölümlerini kullanabilirsiniz. Bu bölümler içindeki paketleri, npm install komutunu çalıştırarak kolayca yükleyebilirsiniz. Örneğin, npm install komutunu çalıştırdığınızda, package.json dosyasındaki bağımlılıklar otomatik olarak yüklenecektir.
  8. Paket güncelleme: Yüklü olan paketleri güncellemek için terminalde npm update paket-ismi komutunu kullanabilirsiniz. Örneğin, npm update lodash komutu ile Lodash paketini güncelleyebilirsiniz.

Bu adımları takip ederek npm’i kullanabilirsiniz. npm, paket yönetimi için birçok ek özellik sunar, örneğin paketlerin yayınlanması, etiketlenmesi, kaldırılması, bağımlılık ağaçlarının görüntülenmesi ve daha fazlası için komutlar ve işlevler sağlar. npm --help komutu ile kullanılabilir komutları ve seçenekleri görüntüleyebilirsiniz. Ayrıca, npm’in resmi belgelerini ve kaynaklarını inceleyerek daha fazla bilgi edinebilirsiniz.

DB

Veritabanı Erişimi: MongoDB ve Mongoose

Node.js’de MongoDB’ye erişmek için genellikle Mongoose adlı bir ODM (Object-Document Mapping) kütüphanesi kullanılır. Mongoose, MongoDB ile iletişim kurmayı kolaylaştıran bir araçtır. İşte Mongoose kullanarak MongoDB’ye nasıl bağlanacağınız ve veritabanı işlemlerini nasıl yapabileceğiniz adımlar:

  1. İlk olarak, Node.js projesinizde Mongoose kütüphanesini yüklemeniz gerekmektedir. Bunun için terminalde aşağıdaki komutu çalıştırabilirsiniz:
   npm install mongoose
  1. Mongoose’yi projenize dahil etmek için, JavaScript dosyanızın başına aşağıdaki gibi bir kod ekleyin:
   const mongoose = require('mongoose');
  1. MongoDB’ye bağlanmak için mongoose.connect() fonksiyonunu kullanacağız. Bağlantı dizesini (connection string) kullanarak MongoDB sunucusuna bağlanabiliriz. Örneğin:
   mongoose.connect('mongodb://localhost/mydatabase', { useNewUrlParser: true, useUnifiedTopology: true })
     .then(() => {
       console.log('MongoDB\'ye bağlandı');
     })
     .catch((error) => {
       console.error('MongoDB bağlantı hatası:', error);
     });

Yukarıdaki örnekte, bağlantı dizesi mongodb://localhost/mydatabase şeklinde tanımlanmıştır. localhost MongoDB sunucusunun yerel adresini temsil ederken, mydatabase ise bağlanmak istediğimiz veritabanının adını göstermektedir.

  1. Bağlantı kurulduktan sonra, Mongoose kullanarak veritabanı işlemlerini gerçekleştirebilirsiniz. Örneğin, bir User modeli tanımlayalım:
   const Schema = mongoose.Schema;

   const userSchema = new Schema({
     name: String,
     email: String,
     password: String
   });

   const User = mongoose.model('User', userSchema);

Yukarıdaki örnekte, userSchema adlı bir şema (schema) oluşturduk ve bu şemayı User adlı bir modelle ilişkilendirdik. Model, User koleksiyonunda belirli bir belge (document) için kullanılacak olan şemayı temsil eder.

  1. Veritabanında işlem yapmak için Mongoose yöntemlerini kullanabilirsiniz. Örneğin, yeni bir kullanıcı oluşturmak için:
   const newUser = new User({
     name: 'John Doe',
     email: 'john@örnek.com',
     password: 'password123'
   });

   newUser.save()
     .then(() => {
       console.log('Kullanıcı kaydedildi');
     })
     .catch((error) => {
       console.error('Kullanıcı kaydetme hatası:', error);
     });

Yukarıdaki örnekte, newUser adında yeni bir User nesnesi oluşturduk ve save() yöntemini kullanarak bu kullanıcıyı veritabanına kaydettik.

Bu şekilde Mongoose kullanarak MongoDB’ye bağlanabilir ve veritabanı işlemlerini gerçekleştirebilirsiniz. Daha fazla bilgi için Mongoose belgelerini incelemenizi öneririm: Mongoose Docs.

Asenkron Programlama ve Callback Fonksiyonları

Node.js, JavaScript’i sunucu tarafında çalıştırmak için kullanılan bir çalıştırma ortamıdır. Node.js’in en önemli özelliklerinden biri asenkron programlamayı desteklemesidir. Asenkron programlama, bir işlem veya görevin tamamlanmasını beklemek yerine, işlem sürerken diğer işlemleri yürütmeyi mümkün kılar. Bu, uygulamaların daha etkin ve verimli çalışmasını sağlar.

Node.js, girdi/çıktı işlemlerinde (dosya okuma/yazma, ağ istekleri, veritabanı işlemleri vb.) asenkron modeli kullanır. Bunun nedeni, bu tür işlemlerin genellikle zaman alıcı olması ve geleneksel senkron yöntemlerin tüm uygulamanın işlemesini engellemesi veya duraklatmasıdır. Asenkron programlama, bu tür işlemleri yan yana çalıştırarak, işlemci kaynaklarının daha verimli kullanılmasını sağlar.

Callback fonksiyonları, asenkron programlamada kullanılan önemli bir desendir. Bir callback fonksiyonu, bir işlem tamamlandığında veya hata oluştuğunda çağrılan bir geri çağırma işlevi olarak tanımlanabilir. Node.js, girdi/çıktı işlemlerinin tamamlandığı zamanı izlemek için callback fonksiyonlarını kullanır.

İşte callback fonksiyonlarının nasıl kullanıldığına dair bir örnek:

function dosyaOku(callback) {
  fs.readFile('dosya.txt', 'utf8', function(err, data) {
    if (err) {
      callback(err, null);
    } else {
      callback(null, data);
    }
  });
}

dosyaOku(function(err, data) {
  if (err) {
    console.error('Dosya okunurken hata oluştu: ' + err);
  } else {
    console.log('Dosya içeriği: ' + data);
  }
});

Yukarıdaki örnekte, dosyaOku fonksiyonu bir dosyayı okur ve işlem tamamlandığında geri çağırma fonksiyonunu çağırır. Geri çağırma fonksiyonu, hata durumunda err parametresiyle birlikte çağrılır veya veri başarılı bir şekilde okunduğunda data parametresiyle birlikte çağrılır.

Callback fonksiyonlarının yaygın hataları ve bu hataları önlemek için en iyi uygulamalar şunlardır:

  1. Hata yönetimi: Callback fonksiyonlarında hata yönetimi önemlidir. İşlem tamamlandığında veya hata oluştuğunda hatanın kontrol edilmesi ve işlemle ilgili uygun bir şekilde işlenmesi gerekmektedir.
  2. Callback cehennemi (Callback Hell): Birden çok asenkron işlemi birbirine bağlamak için çok sayıda callback fonksiyonu kullanılması durumunda, kod karmaşık hale gelebilir. Bu duruma “callback cehennemi” denir. Bu karmaşıklığı önlemek için, Promise veya async/await gibi daha gelişmiş teknikler kullanılabilir.
  3. Callback’i hemen çağırmamak: Callback fonksiyonunu hemen çağırmak yerine, işlemin tamamlandığında çağırılmasını sağlamak önemlidir. Aksi takdirde, senkron bir işlem gibi davranır ve asenkron avantajı elde edilemez.
  4. Tek bir hata parametresi kullanmak: Callback fonksiyonları, genellikle hata durumunu belirtmek için ilk parametre olarak bir hata nesnesi kullanır. Bu, hataların kolayca yakalanmasını ve işlenmesini sağlar.

Bu en iyi uygulamalar, callback fonksiyonlarının daha etkin ve yönetilebilir bir şekilde kullanılmasına yardımcı olur ve kodun daha temiz ve okunabilir olmasını sağlar.

Node.js

Dosya ve Ağ İşlemleri

Node.js, dosya ve ağ işlemleri için kapsamlı bir API sağlar. Dosya işlemleri, dosya okuma, yazma ve düzenleme gibi işlemleri gerçekleştirmek için kullanılırken, ağ işlemleri, istemci ve sunucu tarafı işlemlerini gerçekleştirmek için kullanılır.

  1. Dosya İşlemleri:

a) Dosya Okuma:
Node.js, dosya okumak için fs (file system) modülünü sağlar. İşte bir dosyanın okunması ve içeriğinin konsola yazdırılması için basit bir örnek:

const fs = require('fs');

fs.readFile('dosya.txt', 'utf8', (err, data) => {
  if (err) throw err;
  console.log(data);
});

Bu örnekte, readFile fonksiyonu, dosya.txt adlı dosyayı okur ve ‘utf8’ karakter kodlamasını kullanarak dosyanın içeriğini alır. Geri arama fonksiyonu (err, data) ise dosya okuma işlemi tamamlandığında çağrılır. Eğer bir hata oluşursa err değişkeni hata bilgisini içerecektir, aksi takdirde data değişkeni dosyanın içeriğini tutar ve konsola yazdırılır.

b) Dosya Yazma:
Dosya yazmak için de fs modülündeki writeFile fonksiyonunu kullanabiliriz. İşte basit bir örnek:

const fs = require('fs');

const data = 'Bu dosyaya yazılacak metin.';

fs.writeFile('dosya.txt', data, (err) => {
  if (err) throw err;
  console.log('Dosya yazma işlemi tamamlandı.');
});

Bu örnekte, writeFile fonksiyonu, ‘dosya.txt’ adlı bir dosyaya data değişkenindeki metni yazar. Yine geri arama fonksiyonu (err) dosya yazma işlemi tamamlandığında çağrılır. Herhangi bir hata oluşursa err değişkeni dolu olur.

c) Dosya Düzenleme:
Dosya düzenlemek için fs modülündeki appendFile fonksiyonunu kullanabiliriz. Bu fonksiyon, belirtilen dosyanın sonuna verilen veriyi ekler. İşte bir örnek:

const fs = require('fs');

const data = '\nBu metin dosyanın sonuna eklendi.';

fs.appendFile('dosya.txt', data, (err) => {
  if (err) throw err;
  console.log('Dosya düzenleme işlemi tamamlandı.');
});

Bu örnekte, appendFile fonksiyonu, ‘dosya.txt’ adlı dosyanın sonuna data değişkenindeki metni ekler. Geri arama fonksiyonu (err) dosya düzenleme işlemi tamamlandığında çağrılır. Hata oluşursa err değişkeni dolu olur.

  1. Ağ İşlemleri:

a) İstemci Tarafı İşlemler:
Node.js, ağ üzerinde istemci tarafı işlemlerini gerçekleştirmek için http modülünü sağlar. İşte basit bir istemci tarafı GET isteği gönderme örneği:

const http = require('http');

const options = {
  hostname: 'www.örnek.com',
  port: 80,
  path: '/',
  method: 'GET'
};

const req = http.request(options, (res) => {
  console.log(`Durum Kodu: ${res.statusCode}`);

  res.on('data', (chunk) => {
    console.log(chunk.toString());
  });
});

req.on('error', (err) => {
  console.error(err);
});

req.end();

Bu örnekte, http.request fonksiyonu, belirtilen seçeneklere (options) dayalı olarak ‘www.örnek.com’ adresine GET isteği gönderir. Geri arama fonksiyonu (res) sunucudan yanıt alındığında çağrılır. res nesnesi, sunucudan gelen yanıtla ilgili bilgileri içerir. Yanıtın içeriği data etkinliği kullanılarak okunur.

b) Sunucu Tarafı İşlemler:
Node.js, ağ üzerinde sunucu tarafı işlemlerini gerçekleştirmek için de http modülünü sağlar. İşte basit bir sunucu tarafı HTTP isteği dinleme örneği:

const http = require('http');

const server = http.createServer((req, res) => {
  res.statusCode = 200;
  res.setHeader('Content-Type', 'text/plain');
  res.end('Merhaba, Dünya!\n');
});

const port = 3000;
server.listen(port, () => {
  console.log(`Sunucu ${port} portunda dinleniyor...`);
});

Bu örnekte, http.createServer fonksiyonu, gelen istekleri dinleyen bir HTTP sunucusu oluşturur. Geri arama fonksiyonu (req, res) bir istek alındığında çağrılır. res nesnesi, yanıtın ayarlarını yapmak ve yanıt vermek için kullanılır. Sunucu belirli bir port üzerinde dinlenir ve istemcilere “Merhaba, Dünya!” metnini içeren basit bir yanıt döndürür.

Node.js, dosya ve ağ işlemleri için daha fazla işlevsellik ve detay sağlar. Yukarıdaki örnekler, temel işlemleri göstermektedir.

Modül Yapısı ve Dışa Aktarma (Export) / İçe Aktarma (Import)

Node.js’de modül oluşturmak için aşağıdaki adımları takip edebilirsiniz:

  1. Modül Dosyasının Oluşturulması: Modülünüzü içeren bir dosya oluşturun. Örneğin, “myModule.js” adında bir dosya oluşturalım.
  2. Modül İçindeki Fonksiyonları veya Değişkenleri Tanımlama: Modül dosyanızda, başka dosyalarda kullanılmasını istediğiniz fonksiyonları veya değişkenleri tanımlayın. Örneğin, aşağıdaki gibi bir fonksiyon tanımlayalım:
// myModule.js

const greeting = () => {
  console.log("Hello, World!");
};

module.exports = greeting;
  1. Modülün Dışa Aktarılması: Modüldeki fonksiyonları veya değişkenleri dışa aktarmak için module.exports veya kısaltması olan exports kullanılır. Yukarıdaki örnekte, greeting fonksiyonunu dışa aktarmak için module.exports kullanıldı.
  2. Modülün Kullanılması: Başka bir dosyada modülü içe aktarmak için require fonksiyonunu kullanın. Aşağıdaki örnekte, myModule.js dosyasındaki greeting fonksiyonunu kullanacağız:
// app.js

const greeting = require('./myModule');
greeting(); // "Hello, World!" çıktısını verecek

Bu şekilde, modül dosyasındaki fonksiyonları veya değişkenleri başka dosyalarda kullanabilirsiniz.

Modül yapısıyla ilgili en iyi uygulamalar arasında şunlar yer alır:

  • Modül dosyalarının işlevsel olarak bölünmesi: Modüllerinizi mantıksal olarak ilgili fonksiyonlara veya işlemlere göre bölerek daha düzenli bir yapı oluşturabilirsiniz.
  • Fonksiyonları veya değişkenleri tek bir nesne olarak dışa aktarma: Birden fazla fonksiyonu veya değişkeni dışa aktarmak için bir nesne kullanarak modülünüzü daha modüler hale getirebilirsiniz.
// modul.js

const greet = () => {
  console.log("Hello!");
};

const sayGoodbye = () => {
  console.log("Goodbye!");
};

module.exports = {
  greet,
  sayGoodbye
};
  • Bağımlılıkların yönetimi: Modüllerinizi başka modüllerle iletişim kurmak veya dışarıdan kaynaklara erişmek için kullanabilirsiniz. Bu durumda, projenizin bağımlılıklarını yönetmek için npm (Node Package Manager) kullanmanız tavsiye edilir. npm, paket bağımlılıklarınızı takip etmenizi, indirmenizi ve güncellemenizi sağlar.

Modül yapısı ve dışa aktarma (export) / içe aktarma (import) konusunu basit bir şekilde açıklamaya çalıştım. Node.js’de modül yapısını kullanarak, fonksiyonları ve değişkenleri başka dosyalarda kullanabilir ve projenizin bağımlılıklarını yönetebilirsiniz.

Test ve Hata Ayıklama

Node.js projelerinde test etme ve hata ayıklama yöntemleri, kodun doğruluğunu sağlamak ve potansiyel hataları tespit etmek için önemlidir. Bu yöntemler, geliştirme sürecinde güvenilirlik ve kaliteyi artırmaya yardımcı olur. Jest gibi popüler test çerçeveleri, Node.js projelerinde testlerin kolayca yazılmasını, çalıştırılmasını ve sonuçların değerlendirilmesini sağlar. Aşağıda, Node.js projelerinde test etme ve hata ayıklama yöntemleri ile Jest kullanımı hakkında daha fazla bilgi bulabilirsiniz.

Test Etme Yöntemleri:

  1. Unit Testler: Unit testleri, uygulamanın en küçük birimlerini (fonksiyonlar, modüller) izole ederek test etmeyi amaçlar. Bu testler, her birim için beklenen girdi ve çıktıları kullanarak kodun doğruluğunu kontrol eder. Unit testleri, Jest gibi test çerçeveleri kullanılarak yazılabilir ve çalıştırılabilir.
  2. Entegrasyon Testleri: Entegrasyon testleri, farklı bileşenlerin bir araya geldiği ve işbirliği yaptığı birimleri test etmeyi hedefler. Örneğin, API çağrıları, veritabanı işlemleri gibi bileşenlerin birbirleriyle etkileşimini kontrol eder. Bu testler, projenin farklı kısımlarını bir arada değerlendirerek işlevselliği sağlamaya yardımcı olur.
  3. Kabul Testleri: Kabul testleri, projenin tamamlanmış haliyle kullanıcı tarafından kullanılabilirlik ve işlevsellik açısından değerlendirilmesini sağlar. Bu testler genellikle otomatik olmayabilir ve kullanıcıların gerçek senaryoları taklit etmelerini gerektirebilir.

Hata Ayıklama Yöntemleri:

  1. Konsol İçi Hata Ayıklama: Node.js projelerinde, kodunuzda hataları tespit etmek ve hata ayıklama yapmak için console.log() ifadesini kullanabilirsiniz. Bu ifadeyi kullanarak değişken değerlerini ve adımları konsol çıktısında görüntüleyebilirsiniz. Ancak, büyük projelerde veya karmaşık hatalarda konsol içi hata ayıklama yetersiz olabilir.
  2. Debugger Kullanımı: Node.js, geliştiricilere hata ayıklama için yerleşik bir hata ayıklama aracı sağlar. debugger ifadesini kodunuzun belirli bir noktasına ekleyerek, kodun çalışmasını durdurabilir ve hata ayıklama sürecine geçebilirsiniz. Hata ayıklama sürecinde değişken değerlerini inceleyebilir, adımları izleyebilir ve hata kaynaklarını belirleyebilirsiniz. Bu, karmaşık hataların tespitinde ve çözülmesinde oldukça faydalıdır.

Jest Kullanımı:

Jest, popüler bir JavaScript test çerçevesidir ve Node.js projelerinde testleri kolayca yazmak ve çalıştırmak için kullanılabilir. Aşağıda Jest’in nasıl kullanılacağına dair basit bir örnek verilmiştir:

  1. Jest’in yüklenmesi:
   npm install jest --save-dev
  1. sum.js adında bir dosya oluşturun ve aşağıdaki kodu içine yerleştirin:
   function sum(a, b) {
     return a + b;
   }
   module.exports = sum;
  1. sum.test.js adında bir test dosyası oluşturun ve aşağıdaki kodu içine yerleştirin:
   const sum = require('./sum');

   test('adds 1 + 2 to equal 3', () => {
     expect(sum(1, 2)).toBe(3);
   });
  1. Testleri çalıştırmak için terminalde şu komutu kullanın:
   npx jest

Bu örnekte, sum() fonksiyonunun doğru bir şekilde çalıştığını kontrol eden basit bir test yazılmıştır. expect() ve toBe() fonksiyonları, beklenen değerleri ve gerçek değerleri karşılaştırarak testin başarılı olup olmadığını belirler. Jest, test dosyalarını otomatik olarak algılar ve çalıştırır.

Jest, daha karmaşık test senaryolarını da destekler ve birçok özellik sunar. Dökümantasyonunda daha fazla bilgi bulabilirsiniz.

Bu yazımızda Node.js’ in temel özelliklerinden bahsettik eğer daha fazlasını merak ediyorsanınz Node.js in dokümanlarına bakmanızı öneririm ve ya eğer yazımızdan memnun kaldıysanız ” Javascript Nedir ? ” yazımızı okuyabilirsiniz .Yazımız burda bitiyor bir sonraki yazımızda görüşmek üzere.

1 People voted this article. 1 Upvotes - 0 Downvotes.

İLK-SER Bilişim Servisi

Online Geleceğe Bir Adım...

svg

Ne Düşünüyorsun?

Yorumları Göster / Yorum Bırak

Yorum Bırakın

Yükleniyor
svg
Hızlı Erişim
  • 01

    Node.js Hakkında